De nadruk ligt op het afstemmen van de behoefte van de leverancier op de behoefte van de klant: een efficiënte en goedkope totaaloplossing. Door de gewenste uitkomsten van beide partijen op elkaar af te stemmen wordt de leverancier betaald op basis van de mate waarin hij de gewenste uitkomsten realiseert.

De uitbestedende organisatie specificeert wat hij wil en niet hoe hij dit wil realiseren. Hij draagt deze verantwoordelijkheid over aan de leverancier aangezien de leverancier beter is in zijn eigen werk dan de uitbestedende organisatie. Dat is immers de reden waarom organisaties diensten uitbesteden.

Zowel de uitbestedende organisatie als de leverancier moeten gedurende het uitbestedingsproces en gedurende de contractonderhandelingen gezamenlijk bepalen hoe ze het succes van de relatie gaan meten. Door op voorhand tijd te investeren in het definiëren van meetbare uitkomsten voorkom je dat geen van de organisaties tijd of middelen besteedt aan het meten van de verkeerde dingen. Op basis van de gedefinieerde uitkomsten kan de leverancier een oplossing aanbieden, tegen een vaste prijs, die aan het verwachte prestatieniveau voldoet. Risico’s verplaatsen hiermee van de uitbestedende dienst naar de leverancier.

Bij het vaststellen van het prijsmodel dient er rekening te worden gehouden met het feit dat risico en beloning voor beide organisaties in balans moet zijn en dat de overeenkomst specificeert dat de leverancier oplossingen levert en niet enkel activiteiten. Dit houdt in dat, indien de leverancier meer waarde levert dan verwacht, hij hiervoor betaald dient te worden.

Het gaat niet om het managen van de leverancier maar om het managen van de business met de leverancier. Dit houdt in dat het er voor de uitbestedende organisatie om gaat dat hij inzicht heeft in wat de leverancier doet en de leverancier niet moet controleren of hij het wel goed doet.